Τι γνωρίζουμε για τα παράσιτα, καθώς και για την σωστή αποπαρασίτωση της γάτας μας;

Οι γάτες μπορούν να υποφέρουν από μεγάλο αριθμό ενδοπαρασίτων και εξωπαρασίτων. Προκειμένου να κρατάμε την κατάσταση αυτή σε έλεγχο, οφείλουμε να είμαστε απόλυτα τυπικοί με την τακτική εσωτερική και εξωτερική αποπαρασίτωσή τους.
Πάμε να δούμε -λοιπόν- ποια παράσιτα μπορούν να γίνουν ενοχλητικά ή ακόμη και απειλητικά για την υγεία της γάτας μας.

ΕΞΩΠΑΡΑΣITA


1. Ψύλλοι: 
Το είδος του ψύλλου που προσβάλλει -κυρίως- την γάτα είναι το «Ctenocephalides felis felis».
Ενώ ο κύριος «οικοδεσπότης» των ψύλλων είναι η γάτα, οι ψύλλοι δεν διστάζουν να δαγκώσουν και τους ανθρώπους, προκειμένου να ελέγξουν αν το αίμα τους είναι γευστικό (!). Ως άμεση απόρροια του τσιμπήματός τους, προκαλούνται (στον άνθρωπο) εμφανή μικρά κόκκινα σημαδάκια στο δέρμα (κυρίως στο κάτω σημείο του ποδιού και γύρω από τους αστραγάλους) & εκνευριστική φαγούρα. Τα πράγματα μπορούν να γίνουν ακόμη χειρότερα για γάτες, οι οποίες είναι αλλεργικές στο σάλιο των ψύλλων. Μια ενδεχόμενη αλλεργία μπορεί να επεκτείνει το πρόβλημα και να προκαλέσει ψώρα, ερεθισμό, μέχρι και δευτερογενείς λοιμώξεις του δέρματος. Τα αυγά, οι προνύμφες και τα νεογνά των ψύλλων γίνονται άκρως ενοχλητικά για την γάτα καθόλη την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, καθότι ο κνησμός μπορεί να γίνει αρκετά έντονος. Εκδηλώνεται κυρίως στο κεφάλι, στον αυχένα & πίσω από τα αυτιά. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να προκληθεί έντονος ερεθισμός και εκδορές εξαιτίας της έντονης φαγούρας.
Για αυτό είναι απαραίτητο να είμαστε απόλυτα τυπικοί και σωστοί στους χρόνους αποπαρασίτωσης των γατών μας.

2.  Κρότωνες-Τσιμπούρια: 
Τα τσιμπούρια είναι μικροσκοπικά πλάσματα, σαν μικρά φασόλια. Προέρχονται από την οικογένεια των αραχνών και έχουν την απίστευτα ενοχλητική συνήθεια να ρουφούν μανιωδώς το αίμα του ζώου. Αυτά τα παράσιτα μεταφέρουν ασθένειες, όπως την νόσο Lyme (Βορρελίωση) και Hemobartonella, μια νόσο η οποία καταστρέφει όλα τα ερυθρά κύτταρα προκαλώντας αναιμία, προσβάλλοντας κυρίως γάτες με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Η πρόληψη και η θεραπεία είναι απαραίτητη, αλλά είναι σημαντικό να ειπωθεί ότι τα τσιμπούρια αποτελούν -κυρίως- πρόβλημα για τις μη δεσποζόμενες γάτες που ζουν ελεύθερες σε εξωτερικούς χώρους.

ΕΝΔΟΠΑΡΑΣΙΤΑ 

3. Roundworms (ασκαρίδες): 
Μέχρι και 80% του πληθυσμού των γατών έχει τύχει να μολυνθούν με το συγκεκριμένο είδος σκουληκιού. Τα γατάκια μολύνονται με προνύμφες από το μητρικό τους γάλα εν μέσω του θηλασμού. Αυτές οι προνύμφες επιβιώνουν στους ιστούς τους και εκκολάπτονται αργότερα κατά την διάρκεια της ζωής τους. Οι ενήλικες γάτες αναπτύσσουν σκουλήκια από την επαφή τους με μολυσμένα κόπρανα ή με την κατανάλωση μολυσμένων ζωυφίων. Οι ασκαρίδες δεν ξεπερνούν τα 8 εκατοστά σε μήκος και είναι αρκετά ανθεκτικές. Σε μεγάλους αριθμούς μπορεί να προκαλέσουν πιθανή έμφραξη εντέρου. Όλες οι γάτες θα πρέπει να υποβάλλονται σε τακτική θεραπεία έναντι των σκουληκιών.

4. Tapeworms (ταινίες): 
Οι ταινίες μπορούν να εμφανιστούν στις γάτες, όταν κατά την διαδικασία του καθαρισμού τους (grooming), καταναλώσουν ψύλλους (οι οποίοι φέρουν τα αυγά των ταινιών) ή άλλα μολυσμένα ζωύφια. Ο μέσος χρόνος ωρίμανσής τους είναι οι 3 εβδομάδες στο λεπτό έντερο της γάτας & αποβάλλονται μέσω των κοπράνων της.
Η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι τακτική, ιδίως σε γάτες που δεν είναι οικόσιτες ή γενικότερα σε γάτες που δεν ζουν αμιγώς εντός σπιτιού.

5. Hookworms (Αγκυλόστομα): 
Αυτά τα σκουλήκια μπορούν να μεταναστεύσουν μέσω της επαφής της γάτας με μολυσμένα κόπρανα ή μέσω του θηλασμού. Τα αγκυλόστομα προσκολλώνται στο έντερο, είναι εξαιρετικά λεπτά και σε μήκος δεν ξεπερνούν το 1 εκατοστό. Σε μεγάλους αριθμούς μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή αιμορραγία στο έντερο, η οποία οδηγεί σε αναιμία. Οι -σχολαστικά- καθαρές συνθήκες διαβίωσης και η τακτική απομάκρυνση είναι καίριας σημασίας.

6. Heartworm: 
Στις Ηνωμένες Πολιτείες το παράσιτο heartworm αποτελεί μεγάλη ανησυχία για την υγεία του σκύλου. Για πολύ καιρό είχε θεωρηθεί ότι οι γάτες δεν ήταν σε κίνδυνο, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον. Οι γάτες δεν είναι προορισμένοι ξενιστές για το συγκεκριμένο παράσιτο (το οποίο εξαπλώνεται μέσω τσιμπήματος κουνουπιών) και η πλειοψηφία των σκουληκιών αυτών δεν επιβιώνουν μέχρι την ενηλικίωση. Συνήθως οι γάτες μπορούν να έχουν μέχρι 3 μη ενήλικα σκουλήκια, τα οποία μπορεί να τους προκαλέσουν ένα σύνδρομο γνωστό ως HARD (Heart Associated Respiratory Disease). Δυστυχώς, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των σκύλων είναι τοξικά για τις γάτες και έτσι η πρόληψη αποτελεί την καλύτερη επιλογή.

Προληπτικές θεραπείες παρασίτων:

• Αγοράστε συνταγογραφούμενα προϊόντα: Αυτά έχουν ελεγχθεί επιστημονικά και έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά. Μην διακινδυνεύετε την υγεία των γατών σας αγοράζοντας μη ελεγμένα προϊόντα. Στην αγορά υπάρχουν πάρα πολλά σκευάσματα πρόληψης, καθώς και θεραπείας. (αμπούλες/spot-on, χάπια, συνδυαστικές θεραπείες, σπρέι κ.τ.λ.).
• Κύριοι κίνδυνοι: Αποφασίστε ποια παράσιτα θα πρέπει να σας ανησυχούν και αναζητήστε ένα προϊόν που ταιριάζει στις ανάγκες του κατοικιδίου σας.
• Ελέγξτε την ηλικία και το βάρος: Δεν είναι όλα τα προϊόντα κατάλληλα για γατάκια, γι 'αυτό ελέγξτε προσεκτικά. Να ζυγίζετε πάντα τη γάτα σας πριν την χορήγηση, προκειμένου να επιλέξετε το σωστό μέγεθος συσκευασίας.
• Ποτέ μην χρησιμοποιείτε προϊόντα σκύλου στις γάτες: Πολλά προϊόντα που είναι κατάλληλα για σκύλους, μπορεί να αποβούν τοξικά για τις γάτες, οπότε ποτέ μην μπείτε στον πειρασμό να τα χρησιμοποιήσετε. (Αποφύγετε οπωσδήποτε σκευάσματα που περιέχουν περμεθρίνη ή πυρεθροειδή προϊόντα, τα οποία είναι ιδιαίτερα τοξικά για τις γάτες.)

© Eva Kapsalis

Σχόλια